Akşam vakti yüreğimde sen,
Gözlerim de ışık yürüdüm.
Bir elimde defterim kalemim,
Diğer yanımda canım dediklerim yürüdük.
Belki mucize olur umuduyla seni bekledim.
Yanında birini görene kadardı.
Arkadaşın olmayacak kadar yakındın,
Elini tutmuş öpüyordun.
Defterim yırtıldı, kalemim kırıldı,
Yüreğim paramparça oldu.
Gözlerimde ışık solmaya başladı.
Otobüs zaman tüneli gibiydi,
Binip uzun yıllara gittim,
Ben gittim, sen gittin ve o da gitti.
Zaman yüreğimden akıp gitti,
Günler gözlerimden geçip gitti,
O gün kalbimden gitmedi.
