Zaman Busesi

arasında kollarımın

yakaladığım notalar

derin bir âmâk içinde

fısıldamakta

parmaklarımın arasında

tuttuğum tatlı musikî

kulağımdan akan ruhuma

gitarın,kemanın

sünbül kokan tınısını

duymadan ruhuma

açılan kapımda

derin bir âmâk içinde

fısıldamakta

bitmemiş bir beste

bu çalan

“loin des villes”

ruhumdan yansımış

ayna kırıkları

musİkîy-i şikeste

diyarında

tırnağımın ucunda

tellerinde

kemanın

bu çalan

“loin des villes”

samanyolunda iğne aramak

gibi tuhaf bu akşam

venüs,mars,jüpiter

ya da

ikizler,yengeç,aslan

burç burç dolaşıyor

zaman

samanyolunda iğne aramak

gibi tuhaf bu akşam

pastelle kavis çiziyor

teşnevari göğün

kemeri aksine

raks ediyor

musîkîye karşı

çakıl taşları üzerinde

ve,

büyülü

asasını indiriyor

orkestra şefi

bir zil sesi

şak

bir kez daha

şak

ve,

bitiyor bu

musikiy-i şikeste

busesi.