Boş bir sayfa aç yeniden
Belki yeşerlenir filizin
Yüreğini acıtan umarsız his
Yolcusun yolcu
Ya bir bilinmezlik ya da ummazlık çizgisi
Sen yaşa düşlediğin hayatı
Kaleminle doldurduğun akan mürekkebin damlalarıyla
Silme ne acı tutarsızca en derinlerde
Yazarken izini en yukarılara
Onca hiçlik ne saklarsa sürüne dursun
Mücadelen kana kan bir eylem
Yolcusun yolcu yine yolcu
Sarf edilen ömrüne tabi silahları
Her silah bir mermi yaralı mı yaralı
Sen dur bekle kapıda
Yurduna elçi bir mezar bekçisi
Sürüklenirken boza dursun
Sen söyle ey! Mühim elçi
Yolcusun sen yolcu yine yolcu
