Direnmek çoğu zaman hiç beklenmedik anlarda gelir bulur insanı. Sen, kendini bambaşka hayallere kaptırmışken, tam da uyum sağlıyorken hayatın akışına, bir duvar çıkar karşına… Hatta vazgeçmek üzeresindir marjinallikten, orta yol bulmaya hazırlanıyorsundur… Mesela evlenip çoluk çocuğa karışmak bile eskisi kadar kötü görünmez sana… Oysa eski bir masal, insanoğlunun çiğ süt emdiğini fısıldar kulağına… Bütün hayallerini sırtlayıp omzuna, heybene katık edip düşlerini yeniden koyulursun umut yollarına… İnanmazsın artık bundan böyle, yüzyılın yeni yalanlarına…
Çeyrek asırdır nefes alıp verdiğinin farkındalığı yoktur henüz üzerinde, bir direnç gelip oturur yüreğine kalkmaz oradan kolayca… Herkes hatalıdır, tek doğrusu sensindir bu kahpe dünyanın, aldırmazsın ortasında bir başına kalmışlığına, lakin yenildiğini kabul etmek ağır gelir insana…
İnsansızlık yeni ümidin olur, seni kırıp üzenlerden kaçtıkça sözcükler anlamını yitirir, senin gibi kimsenin hissetmediğini bilirsin. Bir tepenin başına çıkar bakarsın kalabalığın hırsına, nasıl da birbirlerini eziyorlardır anlayamazsın bir türlü. Şükredersin onlar gibi olmadığına… İnersin yeryüzüne kulağında bir şarkı… İnatçı…
Yine bir Meral Özbek(söz); Derya Köroğlu(Müzik) şaheseri!
“Subaşında yapayalnız bir küçük kız. / İçli içli ağlamaklı. / Anlar gibi söğütler de döküvermiş saçlarını durgun suya. / Gel seninle yüzelim biz sularda. / Usulca dalıp gönlümüzce. / Gel billur sularda yenilensin incitilmiş gülüşlerin. / Biliyorum farklı değil nedenleri, ikimizin dertlerinin. / Kendin gibi olmak istiyorsun. / İnat edip uymuyorsun. / İnatçısın ne hoşsun bu huyunla. / Söğütler de senin gibi gel.”
Yeni Türkü – Vira Vira
Müziğin dostluğu hiçbir şeye benzemez. Şarkılarla yaşayanlar için yalnızlık yoktur. Bilen bilir. Eline bir kitap alıp, walkman ’ine bir kaset koyduğunda, kulağındaki müzikle bir ömür boyu böyle yaşayabileceğini düşünürsün. Kimse olmaz umurunda… İş yerinde arkadaşlarınla kavga mı ettin? Kıskançlıklarına dayanamadın, patron çok mu üstüne geldi? Vurup kapıyı suratlarına çıkarsın seni bekleyen sokağa… Üç kuruş için kimseye kul köle olamazsın…
O çok özen gösterdiğin, bir dediğini iki etmediğin hatta hayatta en çok onu sevdiğini sandığın sevgilin, seni kaprisleriyle sıkmaya mı başladı? Bir süre görmezden geldin ama yine de anlamadı mı? En anlayışlı halinle kurduğun empatiler işe yaramadı mı? Kendini vazgeçilmez sanmaya mı başladı? Ona da bir elveda çeker yürürsün ellerin ceplerinde kulağındaki şarkılarla yenilen aşklara… Akdeniz’in mavi sularına bırakır gibi bırakırsın kendini hayatın akışına… Bir rüzgâr uçurur, bir sel götürür ve belki bir başka el seni umduğundan daha çok sarıp sarmalayıp kendi bahçesinde koşup oynamanın seyrini sürdürür…
Yeni Türkü- Aşk Yeniden
Söz: Murathan Mungan / Müzik: Derya Köroğlu
Aynı albümde bir başka şarkı Yedikule;
Çocukluğu benim gibi Yedikule’de geçmiş hemen herkes için farklı duygular uyandırır… Bir bakarsın çok yıllar sonra bir gün, lise arkadaşlarınla okulunun koridorlarında dolaşırken, kulağına taşınan teneffüs zilinde yakalayıp, o sıcacık tanıdık melodisiyle olduğun yere zımbalar seni… Yüreğin çırpınır, burnunun ucundaki sızı göz pınarlarına gelir durur… Bunca yılın üzerinden dönüp bakınca gördüğün manzara hiç şaşırtıcı değildir aslında… Direnmeyi nerde öğrendiğini hatırlatır sana… Nasıl pabuç bırakmadığını haksızlığa, insan olmanın onurunu nerde bulduğunu gösterir bir kez daha… Aslına dönersin…
Narlı kapısından Samatya’ya yüzyılların serinliğinde yitirdiklerini aramaya başlarsın… Yaşadığın hayatın gökkuşağı renklerini bir kez daha bulursun kiliselerinin, camilerinin, surlarının kale duvarları arasında…
Yunan ezgisidir Yedikule; Müzik Vangelis Papazoğlu, sözler ise Cengiz Onural eseri…
- Bölümün sonu, bekleyin 4. bölümde bitecek
