Münevver Kırmızı
Çocukken küçük harçlıklarını dilek dileyerek yere atan çocuğa bugün bakıyorum. Ne olacağım o zamandan belliymiş diyorum.
Anlayamadığım ama yüreğimin dayanmadığı 3 ağabeyin asılacak oluşunu radyolar söylüyordu. Onlar ölmesin, asılmasınlar diye gözlerimi kapar, harçlığımı yere atardım. Sonrası savaşların verdiği zararları düşündüm.
Hep sanatı sevdim ilgilendim. Bu arada okullara gittim. Biraz iktisat okuduysam da kendime gülüp sonrasında Güzel Sanatlar okudum.
Dünyaya hükmetmek yerine bir derenin kıvrımı olmanın daha değerli olduğu düşünen biriyim.
