Damla Onuk

Karadeniz’in küçük İstanbul’u diye betimlediğim Ordu’ya ayak basışım 1986 yılına tekabül eder. Mesleğini devraldığım rahmetli Ressam Salih’in kızıyım. Köyüm beni “Ressam’ın Gızı” bilir. Adım Damla. Soyadım Mardin oğlundan gelme Onuk’tur. Anadolu’ya sevdalı ve bu sevdayı aşılamaya meyilli hem eğitimci, hem öğrenci hem de anneyim. Herkesin bayrağını göndere çektiği bir direk vardır. Benim direğim kalemin sapıdır. Yazmayı, çizmeyi sevmişim. Yeri gelmiş köpürmüşüm yeri gelmiş tünmüşüm. Hayata dokunmayı görev bilmişim. Ömür tükenene dek...