Ey içime mekan kurmuş adam.
Havalar nasıl orda?
Geç karşıma içelim yarım yamalak sevdalara.
Sövelim imkansızlıklara
Yırtılıyor yüreğim sessizlikten
Kalbim bedenimden ayrılmıyor.
Anlıyor musun?
Şiir oldun da ne oldu
Hikayenin kahramanı olmak varken..
Katil olmayı seçtin..
Kalbim ile beynim arasında da o ince çizgi
Sen de bir sus
Bende bilirdim yutkunmayı
Lakin unutulmuyor yârin sesi, nefesi
Şu camıma vuran yağmurdan çoktur
Mükrekkebimin ağlaması
Avazım çıktığı kadar bağırmak
Yüreğimi kurutmak istiyorum
Bu tarifsiz acıyı azaltmayı ne çok isterdim
Ey aşkın bana kavuşmak olmadığını
Gösteren adam
Her gece rüyalarıma gelmekte neyin sesi
Gündüz anılarına sarılmak yetmezmiş gibi
Gecelerimi bari bana bırak, avuç içinden öpmekte nerden çıktı şimdi.
Kayboluyorum artık gerçek ile düş arasında .
Doğduramıyorum güneşli günleri
Kantran karası günler sabaha uyanmıyor şimdi
Artık gelmesen de olur yürek kül oldu şimdi..
şiir kitabını merakla bekliyoruz , yüreğine sağlık ..
Kalemine, yüreğine sağlık …
Bu kadar saydam ve içten anlatılabilirdi aşk, kelimelerde saklı olan hüzün bu kadar dürüst çıkabilirdi karşımıza. Bunun üstüne daha ne söylenebilir ki, mükemmel..