Rüzgârına kapıldım gidiyorum,
Engel olamıyorum yüreğime,
Başıma ne geleceğini göremiyorum.
Rüzgarın karşısında dimdik dururdum,
Beni düşürmesine asla izin vermezdim,
Kanatlarım her şiddette direnirdi,
Seni görene kadar.
Hangi yöne esersen oraya gittim.
Kuzeye gittim güneye gittim,
Doğuya gittim batıya gittim,
Seni uzaktan öylece izledim.
Bana bakıp güldüğün an,
Yaşasın “oda bana âşık” dedim.
Kalbimi açtığım an sert düştüm.
“Yüreğin acıdı mı “diye sordu kuşlar,
“Hayır, acımadı kanadı. ” dedim.
Sen estikçe ruhuma, kanatlarımı açıp,
Yine uçuyorum yine düşüyorum,
Kanatlarım yine kanamaya başlıyor,
Rüzgârın şiddeti sensin,
Ne olur yavaşla artık,
Bak yaralarım artmaya başladı,
Görmen için düşmem mi gerek,
Sevmen için acıması mı gerek,
Kuşun kalbi acıya daha nasıl dayansın.
