Biraz güneş vursun yüzümüze derken
Yer yoktu aklında biri yatarken
Bize dalgalı denizlerin kıyıları kaldı
O da ben gibi aşındıkça aşındı
Bugün aldım haberini
Teslim etmişsin birine kalbini
Belki çoktan unutmuşsundur beni
Bir ara yüzümü güldürdü demen kâfi
Belki sen alıştırmadın beni gidenin arkasından yazdırmayı
Ama öğrettin bana mutluluklar senin olsun demeyi
Anlamadın veya anlatamadım derdimi
O yüzden sana yabancı geldim sözcüklerim gibi
Son başa gelmiş ilk sona
Bahar demeye dilleri varmadı güz denildi
Adı hep çiçeklerle anılsın istenildi
Adın güz oldu bende anlamın umudumu yeşertse de
Başka bir söze dilim varmıyor
Yan yana olamamak duygularımı kandıramıyor
Ve en önemlisi de varlığın birbirine kardırıyor
Bu yüzden ki hiç kimsenin yüzü seninkini andırmıyor
Sakın yanlış anlama
Birisi için asla ağlama
O gözler ne güzel gülüyordur şimdi
Bu şair seni Allaha ısmarladı
