Vicdan / Öykü

1
84
Vicdan / Öykü

Sevmek sana dayanmakla başladı, seni unutmak başka bir şeye. Bir neden arıyoruz, sevmek için, mutluluk için, acı için bir neden. Adım atarken ulaşmak, okurken anlatmak, sustuğunda dinlemek, dokunduğunda hissetmek için. Yaşamın başlangıcı ve sonrasını da kapsayan bu kavram, biz neyi yitirdikte bu denli kirli bir manayı yüklendi.

Her kararın öncesinde bir mahkeme kuruluyor. Savcı o, sanık kişi, hakim insanın kendisi. Ben diye başlayan bir cümleyle savcılık makamı iddiasını sunuyor. Sanık, biz diyor ve anlatıyor geçmişi, bugünü, birlikte geçirdiğiniz o güzel günleri. Hakim soruyor: benliğin bu durumda ki yeri? Çağrılıyor tanığı iddia makamının… Mübaşirin sesi duyuluyor gür ve duygusuzca… Tanık yerini alarak başlıyor anlatmaya…

Beraber büyüdük onunla, iyi olanı, güzeli tanıdık; kötüyü, çirkini gördük ve bildik birlikte… Öğrendik, hayatın zorluğunu; yaşamanın, dürüstlüğün sıratın öte yanında durduğunu. Kazanmak için ezdiler, kaybedince, tanımadan geçtiler. Anladık, zaman güç olmadan vermeyecekti bize bütün o gerçek, şimdilerde dilde inanılanları. O zaman yollarımız ayrıldı onunla, oysa siz hep birlikte bildiniz bizi. Eğer ben bugün buradaysam, anlatabiliyorsam yitirdiklerimi,demek ki sizde buradasınız, anlayabiliyor lakin kavrayamıyorsunuz eksikliğini… Evet, suçlu o, en kıymetlisini çaldı aslımın, en paha biçilmezini…

Sanık ağır ağır doğruldu yerinde, söz sırası tekrar ona gelmişti.Her şeye razıydı zaten,bu yüzden tek kelam etmemişti onca saat. Durdu,bunlar son sözleri olacak, belki de bir daha konuşamayacaktı. Biliyordu,bu son ne bir ölüm, ne de uzun bir bekleyişin başlangıcı olacaktı.

Önce katilleri tek tek süzdü. Sonra uzun uzun tanığa baktı. Hepsini taşımak bir yana, en zoru onunla olmayandı. Gözleri parlamaya başladı. Bir damla gözyaşı kirpiklerini aşarak süzüldü yanaklarından, ağır ağır ıslanıyordu teni. Sanki içinden atıyordu o akışla, kirletilenleri. Damlalar en son dudaklarına geldiğinde, bir kelime zar zor işitilebildi tüm o sessizliğin içinde. Vicdan diyebildi sadece,  vicdan hakim son kararı verdiğinde…

 

PAYLAŞ
Önceki İçerikZeynep Köksal Yaykıran Kitap Yazdı: Bebekler İçin Anne Sütünden Mamaya ve Katı Gıdaya geçiş rehberi…
Sonraki İçerikMavi Kuşlar / Şiir
Ziya Keyif
Yazmaya ilkokulda başladım. Hocamın da devam etmem yönündeki telkinleriyle de sürdürdüm. Şiir, öykü, deneme ve şarkılar gibi yazının her alanına el attım. Tiyatro ve Şan eğitimi aldım. Radyo TV Yayıncılığını bitirdim. Marmara Üniversitesi Gazetecilik bölümünü bıraktım. Şuan ilk defa roman yazmayı deniyorum. Ayrıca yarım kalmış müzikalim ve bir kaç senaryo üzerinde çalışıyorum.