Bir yangın ferahlığı doldu içime
Birde senin gülüşün
Gri bulutlar vardı
Birde sümbül çiçeği
Gözlerim gözlerinde eridi ilkin
Gönlün gönlüm de
Bir yamacı uçurum olan dünyada
Bir yani bağ bahçe
Gitmek kolay
Ya kalmak
Affetmenin eşiğinde
Bir varoluş muştusu
Birde yok olmaya meftun benlik
Bir hiç olma
Her şeyin yolunda
Ve sen güllerin arasında
Bir karanfil çiçeği
Yok olmaya yüz tutummuş umudumda
Bir ümit güftesi…
Oysa bekleyişin ardından gelen terkediliş ne acıydı