Bir zamanlar kalbimdeydin,
Kimseyi görmezdim,
Kimseyi bilmezdim,
Tek bildiğim sendin.
Seni unutmayı aklımdan geçirmezdim,
Unutmanın ne olduğunu hiç anlamazdım.
Tek bildiğim seviyordum,
Bu hep böyleydi.
Sonrası yok.
Sen geldiğin anda,
Sesin bana önceden gelirdi,
Pencereden öylece bakardım,
Sende bakardın, ama gerisi gelmezdi.
Ben hep seni gizlice izlerdim,
Kız arkadaşların olurdu,
Görürdüm, ne de çirkin gelirlerdi.
Eminim seni de sevmezlerdi,
O saçma fikirlerimi sorma,
Kalbin düşüncesi yok mu?
Ona aklımız ermez,
Bir keresinde,
Adımla seslendin,
Ne kadar da mutlu oldum,
O günü defterime tarih attım.
Adımı söyledin diye.
Kalbin aptallığı inan ki.
İşte öyleydin,
Sana bunları anlatsam anlamazsın,
Senin anlaman için.
Sevginin ne olduğunu öğrenmen gerek,
Elinden tutmak mı sandın?
O hiç değil.
Sevmeyi öğrensen de faydası yok.
Yanıma gelsen de nafile,
Şimdi yalnızca,
O tozlu defterimde,
Tarih olarak kaldın,
Saçma hallerimse anı olarak kaldı.
