Her bir burgunla, buruldum tellerinde,
Her bir tınında, kahroldum nağmelerine,
Tek bir umudum vardı bunca yıldır,
Basayım tek bir perdeni dosdoğru diye.
Çok şükür ki ses verdin
En sonunda sen de benim sesime…
Ey Tanburam,
Soldurma kalan ömrümü
Kırılmış şu gönlümün son hanesinde…
