Baharın elimi tuttuğu yerde,
Hazırdın ve bekledin..
Rüzgarın yüzüme değdiği gecede,
‘Güzel günler..’ dedin..
Sıcağın üşütüp soğuğun yaktığı arbedede
Şefkatine büründüm, hiç eksik etmedin..
Ve gönül telimin name bilmezliğinde,
Hep sükutu yeğledin..
Artık sol yanımın eksiğisin…
Belki de sol yanımda en fazla…
Seni sessiz -sakin gorunen, ama icinde inci saklayanan bir istiridyeye benzetiyorum. Ve icinden irelide daha ne mucefferler cikacagindan hic suphem yok, basarilarinin devami dileyile guzel dostum❤️
Teşekkür ederim 🙂