Sen yoktun
Ben güvercinler besledim güneşin kalbimi yakan zamanlarında yalnız başıma..
Sen yoktun kim vardı ki şehrin sokaklarında..
Kaldırımlar, koridorlarda…
Sen yoktun..
Ben mor menekşeler suladım en hüzünlü gün batımlarında yalnız başıma..
Sen yoktun kim vardı ki
satır başlarında, satır sonlarında..
Sen yoktun…
Ben dışarıyı izledim, sensiz rüzgara dert yandım yalnız başıma..
Sen yoktun..
Kim vardı ki beklenen..
Aranan, özlenen..
Sen yoktun..
Aynaya baktığımda ben yine de
seni gördüm her sabah ısrarla yalnız başıma..
Sen yoktun..
Kim vardı ki gönül diyarlarında..
Sen yoktun..
Ben yine de seni hissettim her kalbim attığında.
Harika bir şiir, tebrik ederim.
Teşekkür ederim, Ayça Hanım
Harika….
Teşekkür ederim, Nuray Hanım
Muazzam ifadeler….Tebrikler. ..
Çok güzel olmuş. Ellerine sağlık👏👍
Teşekkür ederim, Banu Hanım
Çok beğendim Bahar Hanım, özlenenin/özlenenlerin dönmesi dileğiyle…
Teşekkür ederim, Sıdıka Hanım