Bakarım her sabah penceremden,
Her sabah günaydın derim sana.
Gün, seninle aydındır
Gün, seninle canlanır…
Bilmezsin ne yaparım,
Bilmezsin hiç ama hiç…
Öylece durup bakarsın,
Suskun, hareketsiz…
Ağlarım kimi zaman
İşitmezsin sesimi…
Kimi zaman uçarım göklerde
Sevinç bunun yanında ne ki?
Bilmezsin gizlice seni seyrettiğimi…
Hasret çektiğimi bilirsin,
Bilirsin ama değil mi?
Hiç olmazsa…
Dertleşirim ya seninle gün boyu,
Hani anlatırım ya sana uzun uzadıya,
Sen hiç kesmeden dinlersin sözümü…
Arada bir bakarsın sanki bana
Sen de doyasıya…
Gece olunca yalnızlaşırım,
Karanlık perde olur aramıza…
Güneşin doğuşunu beklerim usulca…
Bir daha gelelim diye yan yana…
Sen benimsin!
Benimsin öyle değil mi?
Sen dediysem yani
Bahçemdeki Servi…
