Uzun yıllar oldu, yolum Firuzağa yakınlarına düşmedi hiç Bay Lee. Dolayısıyla, plak dükkanınızdan haberdar değildim ve adınızı da düne dek hiç duymamıstım. Gazetedeki o resimde,dizlerinizin üzerine çökmüştünüz, başınız öne eğik, ağlıyordunuz.Resminize baktım dakikalarca ve “bizi” gördüm Bay Lee.”Bizim” gibi olmayanlardan,bizim gibi düşünüp, bizim gibi davranmayanlardan , “biz” hiç hoşlanmayız.Bizimle aynı düşünce ve davranış kalıplarında olmayanları dışlamakla kalmayız, dövebiliriz, hatta ölmekten bile beter edebiliriz.Dünyanın en hoşgörülü dinine mensubuz ama, “olmazsa olmazlarımıza” denk geldiğinde,Allah yaratmış” demeyiz,ona göre!! .Ama bir de diğer -ve hala çoğunlukta olduklarına dair umutların saklı tutulduğu- bir ” biz” daha var,bizden içeri.İste o “biz”, herkesin kendisi olma ,başka yaşamlara ve başka inançlara saygı duyarak yaşama ilkesine yürekten bağlı olanlarca oluşturulmaktadır.”Bizce”, herkes kendinden sorumludur.Hiç kimsenin inandıkları, seçimleri ve tercihleri nedeni ile dışlanıp şiddet görmesi, kabul edilemez. Bir baskasının davranışından rahatsız olsa da can acıtmayı,incitmeyi aklından bile geçirmez.O “bize göre” ; yaşam hakkı ve inançlar kutsaldır. Dayatma,diretme,şiddetle kendi doğrularını kabul ettirmeye çalışmak, akıldan bile geçirilmez. Dükkanınızda dün akşam,yabancı bir topluluğun konseri internet ortamında dinlenirken ve dinleyicilerin çoğu yabancı iken yaşanmış o saldırı. Şiddet ve kaba güçten uzak bir kültüre mensupmuşsunuz Bay Lee. İnanın “bizler de”, kaba kuvvetten hiç hoşlanmıyoruz, hatta coğu kez ürküyoruz ve korkuyoruz.”Biz hala, insanların konuşarak anlasabileceğine, şiddetin yerini,sakince konuşarak uzlaşmanın alabileceğine,”düşüncenize katılmıyorum,ancak farklı görüşünüzü ifade edebilme özgürlüğünüzü sonuna dek savunurum” cümlesine inananların çoğunluğu oluşturduğuna inanmak istiyoruz. Dükkanınızı tümüyle kapatmadığınızı umuyorum.Dilerim, dükkanınıza zarar veren ” öteki biz” yüzünden, ülkenize dönmeyi düşünmezsiniz. “O bizi ” bağıslamayın, bağışlamanız, ” bizi” o tür davranışlardan vazgeçiremez çünkü. Ama, resimdeki gözyaşlarınızın üzüntüsünü, yürekten hisseden, aslında olayla hiç ilgisi olmayan, bugüne değin,hic bir canlıya el kaldırmayı aklından bile geçirmemiş “bizlerin”, içten özürlerini kabul edin, “görün akan gözyaşlarımızı ve bizi affedin” Bay Lee…
