20. yüzyıl başlarında sanat, önemli değişimlerin etkisi altındaydı. İzlenimci ressamlar giderek yeni ve özgür bir estetiğe yöneliyorlar, akademik disiplinler giderek iyiden iyiye kırılıyordu. Geleneksel biçimde çalışan sanatçılar giderek yeni akımların etkisi altında kalıyorlardı (1904). Dufy, Matisse, A. Derain gibi Fovist sanatçılar yabancı renklerle aşina objeleri tanımlamaya başlarlar. Fransızca karşılığı ‘Vahşi Hayvanlar’ olan Fauvism, ismini boyaların birbirine karıştırılmadan çiğ haliyle tüpten çıktığı gibi kullanılmasından dolayı alıyordu. Her nasılsa grup aslında daha iyi bir isim de alabilirdi: Parlak Işıkların –Renklerin- Sanatçıları!
Vahşi Hayvanlar!
Fovizm ilk modern hareketin yüce renk kurallarıdır. Peki, neden ve nasıl bu sanatçılar doğal renklerden çıktılar?
Fovistler, perspektif kurallarına uymamış, objeleri deforme etmişlerdir. Resim yaparken nerdeyse bağıran renkler kullanılmış. Boyama yaparken fırça darbeleri geniş ve tek defada kullanılarak spontane bir hava oluşturmuşlardır.
Önemli Fovistlerden biri olan Dufy’nin eserlerindeki başlıca özellikler şunlardır: İçeriği bakımından iç açıcı bir şenlik havası taşıyan bu resimlerde hemen daima şeffaf tonlar, detaya kadar inen ince, grafik bir çalışma, canlı renkler göze çarpar.. “Yazı yazar gibi resim yapmak” deyimi, Dufy’nin eserlerinden sonra ortaya çıkmıştır. Eserini seyredenin hayal gücünü, önemli biçimde hesaba kattığından, sadece bu hayal gücünü harekete geçirecek elemanları seçmekle yetinir. Böylece Dufy’nin resmi, seyredenin de katılmasıyla tamamlanır.
İlk dönemlerde Gaugin ve Van Gogh’dan etkilenmiştir. Gerçek değişimi ise Fovizmle tanışınca olmuştur (1904). Fovizmde H.Mattisse den etkilenmiş. İlk gençlik dönemlerinde ise Delacroix’dan etkilenmiştir. Bu etkilenme onun özellikle Trajannın Adaleti adlı tablosundan olmuştur. Dufy, Monet, Manet ve Pissaro’nun resimleriyle ilgileniyor, Artizlenimcileri ve Lautrec’i seviyordu.
Dufy nin ikinci büyük savaşı izleyen resimleri, taş ya da tahta üzerine gravürlerden çok, suluboya çalışmalarını içerir. Süslemeci araştırmaları da bu arada anmak gerekir.
Uluslararası Sergi için elektrik pavyonunun dekorunu üzerine aldı. Elektrik Perisi adını taşıyan ve şimdi Paris Modern Sanat Müzesi’nde yer alan 10 metre yüksekliğinde, 60 metre genişliğinde dev bir kompozisyon yaptı. Dufy’nin bilinen en büyük yapıtıdır bu kompozisyon. Orada ciddi bir konuyu, ayrıntılardan fanteziye inen değişimler içinde, hafifleterek sundu.
Dufy’nin en önemli eserlerinden biri “The Electricity Fairy“dir.
Dufy, ilk resimlerinde, söz gelişi 1906’da yaptığı ‘Bayraklı Sokak’ ve ‘Trouville’de Afişler’ de ya da ‘Üç Şemsiye’de konu, renkler bir bakıma Fauve niteliği göstermekle beraber henüz İzlenimci duyarlılığından kopmamış olduğunun kanıtıdır.
R. Dufy, 1905’te Fovist akımdan önce renklerin boyalarını tüpten çıktığı gibi kullandı. İlk sergisini Fovist grup ve H. Matisse ile yapmamıştır ama çizimleri ve renklerin kullanış düzenini onlarla beraber kullanmıştır. O renk-ışık teorisini kendi geliştirir ve sanat hayatı boyunca bunu kullanırlar.
Raoul Dufy, kamu binaları için dekoratif çalışmalar olduğu kadar seramik ve tekstil ürünleri için renkli, dekoratif bir stil geliştirdi. Kalabalık açık hava etkinlikleri için yaptığı çalışmalarla tanınmıştır.
Fovist ressamlar içinde tabii ki Türklerden de sanatçılar vardır. Bunlardan en önemlisi tüm dünyanın tanıdığı, hayatını Fransa’da geçirmek zorunda kaldığı ressam Fikret Mualla’dır. Fikret Mualla mutlu olmak, her şeyi unutmak için resim yapmıştır daima. Renklerde ünlü fovist Henri Matisse’den etkilenmiştir.
