Beni evime götür dedim. Ama evim neresi bilmiyorum.
Üşüyorum. Beklemekten yoruldum. Hiç kimseye ne yaptığımı anlatamam. Ne insanlar nede içlerinden taşan duyguları umurumda.
Katlanamıyorum. Ne iklime ne bu şehre. Dağların denize paralel mi dik mi uzandığı umrumda değil. Her şeyden bir haber insan yığını.
Keskin bir acıyı güvenli betonlara tercih eden yaşayan ölüler. Durmadan bir yerden başka bir yere koşturan zavallılarız.
Zaman tanrısıyla anlaşma yaptığını sanan bütün zavallılar gibi acele etmemiz gerekiyor. O saatte orada olmalıyım.
Katlanamıyorum. Bu hız başımı döndürüyor.
Başlangıcı ve bitişi belli olan bir ömüre bir telaşla ne sığdırabileceğini sanıyorsun? Daha önce yazılıp çizilmeyen hangi planın var senin?
Tüm planlar senin o gün öleceğini gösteriyor. Ne yaparsan yap o yağmurda ıslanacaksın. Bu üzücü olacak. Belki asla mutlu olamayacaksın.
Tüm hayatın mücadele ederek geçecek. Ve istediğin şeyi elde edemeyeceksin.
İstediğin sessizliği asla bulamayacaksın.
Asla yeterince zamanın olmayacak. Olduğunu düşündüğün zamanları telaş içinde bir yerden başka bir yere koşarken harcayacaksın. Planlandı.
Senin izninle gerçekleşen hiçbir şey yok. O gün tesadüfen karşına çıktığını sandığın o adam bir tesadüfle orada değildi. Ama sen öyle sandın.
Her şey bir plan dahilinde. Ama sen yinede kendini yormaktan vazgeçemiyorsun.
Bütün tutkuların, hayallerin, acıların, hüznün, mutluluğun bile sadece sana özel yapılmış bir haritada duruyor. Ve sen buna uygun yaşıyorsun. Çünkü diğer türlü olabilmen mümkün değil. Elinde değil.
Durmadan özlediğin canını yakan o his neden var biliyor musun?
Bunu fark etmeni engellemek için.
Çocukken öldüğünü gördüğün o kedi. Hatırlıyor musun? Tüm organlarını kurtlar yemişti. Bağırsakları dışarı çıkana kadar orada bekledi. Sen günlerce gidip gelip birisi onu oradan alacak mı diye baktın. O da düşünemedi. Sonunun böyle olacağını nereden bilebilirdi? Fark et işte. Bu yazıyı okumanın nedeni budur belki. Dediğim gibi. Plan. O plan yani.
Neyse.
Sana verebileceğim en iyi öneriyi vereceğim.
Zamana bırak.
En iyisi bu.
Belki de asla geçmeyecek.
Ya da göz açıp kapayana kadar diyeceksin.
Kim bilir?
