Pazartesi kokardın bir zamanlar
Hatırlar mısın?
İçli içli hani…
Fırından taze çıkmış susamlı bir simit gibi,
Yanında çay, açık, berrak, sıcacık…
Üşümüş ellerin bir türlü ısınmazdı.
Dokunamazdım parmak uçlarına…
Ne yapsan kar etmezdi,
Dinmeyen yalnızlığına…
Gözpınarlarında biriken damlalar gibi,
Susardı ellerin de,
Tutamadığım avuçlarında…
Yanına sokulurdum usulca,
Nefes alırmış gibi,
Her zaman ki gibi,
Hiçbir şey yokmuş gibi…
Fark ettirmeden,
Ciğerlerime doldururdum seni…
Günlerce çıkmazdı kokun içimden
Bu yüzden çok severdim
Bir zamanlar Pazartesileri…
