Özür dilerim arkadaş
Olmadı, bu gece yazamadım
Aslında yazdım
Ama hep sildim sonrasında
Bu gece sana şöyle beylik bir laf patlatamadım
Ellerim dilim olmuş, kelamım kalemim
Ha döküldü ha dökülecek kâğıtlara dizelerim
İçinden gelen ve mırıldanırken hoşlandığın bir türkü gibi
Akıp gidiverecek kafiyelerim
Özür dilerim arkadaş
Bu gece yazamadım çünkü kendimdeyim
Sırtına dokunuverecekmiş gibi sanki bir el
Ve saklandığı duvarın ardından seslenecekmiş gibi biri
Dilimin ucunda sanki o adamın ismi
Aynı öyle işte
Sonra bir cesaret aldım elime kalemimi
Yazdım, sildim
Yazdım, sildim
Sadece sildim
Boş satırlarında gördüğüm
Ama kelimelere dökemediğim
O cümleleri bile sildim
Özür dilerim arkadaş
Kaburgalarımın arasında bir değirmen dönüyor sanki
Hem zamanı öğütüyor hem derdimi ömrümü
Bin duygu var çarklarının arasında
Çarklar acımasız ve çok gürültülü
Sabırla bekledim oluğunda bir avuç şiir için
Yok, bu gece olmaz
Bu darılardan ekmeklik un çıkmaz
Sen en iyisi taş bağla karnına ya da yat yüz üstü
Şiire dost olan şairine kızmaz
Bir gece daha mısralara aç uyuyacağız altı üstü
Ben yine de özür dilerim arkadaş
Siire ilgi yok ama hayata tutunmak icin kelimelere dokmek gerek siz yinede yazin mutlaka hisseden olacaktir cok begendim siirinizi…
Şiir üzerinden şiir yazıp, bir de bunu yalnızlıkla harmanlamanız takdire şayan.
Yorumlarınızı iltifat kabul ediyorum. Teşekkürler.