Sevgili Dost,
Anla artık çağrımı. Sen kendini uçsuz bucaksız bir deryada bulacaksın. Anla sözümü. Fark ettiğinde çok geç olacak belki. Ama sen özleyeceksin sözlerimi.
Seni gerçekten sevdim. Gerçekten… Ama sen bunun farkına bile varamadın.
Geceler oldu, günler oldu.
Sesler oldu, sözler oldu.
Hiç fark etmedin.
Keşke sevseydin.
Sadece dalga geçtin.
Umrunda bile olmadı sözlerim.
Sesim, sözüm sendin.
Işığım sendin.
Gözyaşım oldun aktın gözlerimden.
Yaşamım oldun.
Ama sen hiç sevmedin.
Hiç sevmedin.
Titredim.
Üşüdüm yokluğnda.
Ağladım bu kış da.
Sen duymadın sözlerimi.
Dinlemedin bile.
Saçmalamak istedim.
Çünkü seni sevdim.
Dalga geçtin.
Dalga geçmene yardım ettim.
Ama hiç sevmedin.
Bekledim 4 ay boyunca.
Sesini duymak istedim.
Gülümsemeni görmek…
Huzur veren bakışlarını…
Ama buna izin vermedin.
Sensiz yaşamım zehir oldu.
Duymadın bile sesimi.
Yaşlarım sel oldu aktı denize.
Her şeye rağmen gülümsedim.
Ama bitti.
Oyun bitti.
Sen bir oyuncuydun.
Ben de oynamak zorunda kaldım.
Dalga geçtin.
Sana yardım ettim.
Ama sen fısıltılarımı duysaydın, sayıklamalarımı…
Bu oyun böyle bitmezdi.
Gerçekten sevdim.
Gerçekten…
Eşim olarak görmek istedim.
Huzur veren bakışlarını görmek istedim.
İzin vermedin.
Sayıkladım.
Ağlamak istedim.
Ama sakladım gerçek duygularımı senden.
Sen bilmedin bile.
Fark edemedin bile.
Küfrettim defalarca sen sev diye.
Ama sen sadece dalga geçtin.
Ölümüm seninle olsun istedim.
Sen dalga geçtin.
Bir kere çağırsaydın…
Bir kere olsun…
Gelirdim.
Gözlerinden akan yaş olur seni beklerdim.
Ama sen kaçtın.
Kaçmayı seçtin.
Bekledim günlerce belki ararsın diye.
Ama aramadın bile.
Seven arar dedim.
Bulur dedim.
Bekler dedim.
Ama olmadı.
Çağırmadın bile.
Bir sözün yeterdi beni sevindirmeye.
Sevmeye…
Bir söz yeterdi.
Ama yapmadın.
Sakladın.
Sadece dalga geçtin.
Ve, oyun bitti en güzelinden.
İmdi anladın mı seni ne kadar sevdiğimi.
O taş gibi gördüğün kalbin ne kadar ürkek ve kırılgan olduğunu…
Bitti.
Kedim yanımda.
Ona sarılıp ağlıyorum şimdi.
Bitti.
Bu seven kalbi sonsuza kadar kaybettin.
Kaybettin.
Bitti.
