Kast etse de kalem
Hakkı yazma niyetine,
Avam verdi göz dağı
Dedi “Yorma bizi git işine”.
Fikir serzenişte,
Kalem oldu berduş diye.
Aradı bunda onca hikmet,
Berduşluğun sonu nere.
Akılda başlar fikir endişesi.
Bir ışık olur kalbinin sesi.
“Yahu” der “Bu neyin vesvesesi”?
Amelde görme vaktidir ilmi.
Ve ilim konuşmaya başladı…
Dedi;
Hakkı yazmak sana mı kaldı?
Kalsa ilmin ne kadardı?
Ne demiş Yunus;
İlim haddini bilmek demek.
İlim kendini bilmek demek.
Ne oldu şimdi o kadar amel?
Süpürdü adı cehalet olan yel.
İlim haddini bilmek demek.
İlim kendini bilmek demek.
Kim bilir karşılığı bilmem ne bedel?
Belki payın bu;nefsine özel.
Ne demiş Yunus;
İlim haddini bilmek demek.
İlim kendini bilmek demek.