Aynı mekanlar tonlarca milyarlarca insanlar..
Gelip gidiyor gelip gidiyor, oturup kalkıyor, yatıyor, uyuyor ve uyanıyorlar..
Aynı sabahlara, bambaşka rüyalara..
Birileri düşlerini yaşıyor, birileri sadece yaşamaya çalışıyor..
Hayallerinin peşinde koşanlar şanslı sayılıyor.
Kim nerede,kiminle..
Her şey, her şey bundan ibaret.
Bir varmış, bir yokmuş hayatlarda..
Yokluklar oluşuyor, ee boşluklar doğuyor haliyle..
Doğumla ölüm o kadar iç içe ki aslında..
Birbirinden uzak sansakta..
Geriye ne kalacak benden bu dünyaya diye sordun mu kendine hiç?
Bir çorap, bir kazak bir hırka..
Severdi bunu diyecekler, çok severdi..
Ama bırakıp gitti..
Çünkü gitmek ölümle gitmekti..
