Bu nostalji tramvayı
Paralel uzanır denize
Tıpkı kentin dağları misali, düz ve mümkün geldiğince sade
Ve susmaz hiç zilleri
Eski lisenin hademesi sanki,
Çocukları çağırır sınıflara
Varyanttan Işıklara
Bizim nacizane travmalarımız gibi bir yerde
Girintili ve çıkıntılıdır fakat,
Dikine uzanır ruhumuza
Aynı ziller çalar üstelik
Aklımızdan taşşaklarımıza
