Benliğini kaybetmiş bir hüzün sarıyor avuçlarımı

Bana mı indirildi onlarca ayet?

Ben miydim dağların kaçtığı yüke talebe?

Benim mi alnımdan öpecekti seccade

Bilmiyorum…

 

Ölüm tepemde tünemiş bir baykuş

Ben de ötmesini bekliyorum

 

Nedir içimdeki bu boşluk?

Zaman akarken karanlığın kollarında

Önünü alamıyorum

Coşkun bir ırmak gibi ruhuma akan soruların

Boğuluyorum…

 

Ölüm, tepemde tünemiş bir baykuş

Ben de ötmesini bekliyorum

PAYLAŞ
Önceki İçerikKömür Kokusunda
Sonraki İçerikYavru Martı
Furkan Deniz
Erzincan ‘ da okur, İstanbul’da yaşar ve her yerde yazar. Rüzgârı kendinden menkul bir uçurtmadır kendisi…