Nar’ımdın kahrımdan düşüp yuvarlanan
Yarimdin, yardan nar’a
Bin bir parçaya saçılıp,
Kurda kuşa yem olan,
Ey sevgili…!
Yolundayım yaban ellerde,
İzimi sürme, tut yasımı sadece.
Ölmüşüm çoktan.
Arama beni,
Sende kalan,
Son nefesimde…
Vurgunum çiçeğine,
Nar’ından yandım,
Düştüm hasretinin peşine.
Sevsem seni ne çare,
Sensizlik kaderime
Yazılmış bir kere…
Narın da hoş,
Nar çiçeğinde,
Nazının çilesinde
Öl-düm !
Bilmez misin kaç kere?
Yoktur ölümden başkaca hakikat,
Kala kalırız öylece, karşısında biçare…
