Mor Sabah

Maviye çalıyor gece

Her adımında zamanın

Bir ton daha yükseliyor

Lacivert ve sonunda mor

Ve ben,

Her sabahın morunda

Terli kuzgunların soluklarında,

Açıyorum gözlerimi

Beydağının tepesinde

Hayal meyal bir sedirin yeşilinde

Dumanına tutunup göğe yükselmek gibi sanki

İlk nefesinde sigaranın

Ve her sabahın morunda

Hep son peygamberi oluyorum

Allahu Tealanın,

Belki de boğazına kadar dolu bir yağmur bulutu

Peşimde birgün sinekleri, çalı çekirgeleri ve koşucu böcekler

Sağanak olup Faselis’e düşercesine

Ağzı yırtık bir koy,

Kimbilir hangi mercanın altında

Elleri titrek bir korsanın

Hazinesi duruyor

Ve ben,

Sanki başka işim gücüm yokmuş gibi

Boynunda uyanmak varken

Yunus olup her sabah

Fırkateynlerle yarışıyorum

Akdeniz açıklarında

Ve gurur  yapıp yenilgiyi

Karaya vuruyor yüzlerce amiral

Her yarışın sonunda

Her sabahın morunda