Rüzgarı koklarken seni haber verdi martılar;
İnsanlar varlardı ama kalabalıkken yalnızlardı!
Vapur geçimsiz bir kelebek gibi sağa sola savruluyordu.
Yüzümü çevirdiğimde, yüzünde çözüldü tüm satırlar…
Bukle bukle dalgalar mavilere rastladılar
Neyim var bu gece benim?
Üstüm başım fikir içindeyim!
Sayfalar adım adım,içimde bir pembe yolcusu.
Üstüme yürüyorlar…
Rüyamdaki adamın gökyüzü uyandığımda hepsi benimdi onlar.
Ah Yıllardır biriken yıldızlar, bir gece içinde kalbimde benim…
Bir kez daha sabaha veda edeceğim;
Kaplumbağayı kırbaçlayan zaman dilimi gibi sana olan kaderim.
