LEYLA / Şiir

1
345
Leyla
Leyla

Leyla der ki:

Gel şehrime, bir soluklan yüreğimin köşesinde

Biraz kırık dökük ve harabe ama gözlerin hazine saklı

Bir bilsen! Yüreğim özlemekte nasıl haklı

Hiçbir özlem bu kadar anlamamıştı, kendi haklılığını

Leyla der ki:

Gel… Gel de bir kitapta mutlu bir öykü olalım

Bizi okusunlar okusunlar, kitabın kapağını kapatsınlar

Öylece kalalım

Ya da vazgeçtim sen gelme!

Ben senin şehrinde deniz olur

Dalgalarımın vurduğu kıyıda seni bulurum

Yüzündeki gülümseme olurum

İçtiğin şarabın son kadehi

Okuduğun şiirin en güzel cümlesi, sevdiğin şarkı…

Kışın sıcak çayın…

Bahçendeki baharın olurum!

Belki de ben hiçbir şeyin değil ellerinden akıp giden

Kum taneleri olurum.

Akıp gider Leyla

İnce ve sessiz sessiz…

Giderken,

Adamı ve beşinci mevsimi kalbinde götürür

O mevsim ki en güzelidir mevsimlerin;

Hiç yaşanmamış

Hiç yaşanmayacak olan

PAYLAŞ
Önceki İçerikUmut Muydun İmkânsızlığım Mı?
Sonraki İçerikAŞK NEDİR?
Seda Dülger
Evrensel bakış açısına ve sanatın her dalına önem veren, kendini özellikle edebiyat ve resim alanında aldığı eğitimlerle geliştirmeye çalışan eğitimci. Çeşitli dergilerde köşe yazarlığı yaptı, şiir kitabı çıkardı. Öğretmenliğe, Eskişehirpress ve Etos Kültür ve Sanat Dergisi’nde çalışmalarına devam ediyor.