Kukumav Kuşu

Denizin gölgesine sarıldım

Dim dik bir yokuş

Ve şakkadanak kukumav kuşları

Açıldı bahçelerimde

Yer kalmadı pek didişmeye

Kaç gezegen ötesinde

Kaç okyanus keşfedildi

Dar suratlılar

Azgın sesli hayvanlar

Dağ bayır gök

Dinlenmeden çıksa yukarı

Yolun sonu yokuş

Ve devenin kulakları

Ne binalar yaptı üstelik

Kukumav kuşlarının tırmanamayacağı

Ne ezgiler dile geldi kalfalarca.

Boş bir meyhane sokağında

İsim ve şehir

Ve kamyon zırıltısı

Ve kırgın kelebekler

Ve örtülü gecelerde

Uyuyamadı kukumav kuşu.

Dimdik bir yokuşu

Tek nefeste uçamadı

Zihninde ne çiftleşmeler

Ne akıbeti belli meyhaneler

Ne de denizin gölgesi.

Hiçbiri duymadı ağlamasını

Öylece ağladı kukumav kuşu

Ve öldü.