Korkun!

Yediğiniz önünüzde, yemediğiniz arkanızda yaşarken

Bir yetime, biz mazluma el uzatmaktan acizse kalbiniz

Fikrinizden, hissinizden, cibilliyetsiz cüssenizden korkun!

Allah’ın selamını vermeden giriyorsanız kapılardan içeri

İnsanlığınızı kalbinize almadan çıkıyorsanız evden dışarı

Uçmaktan, koşmaktan, yürümekten korkun!

Fani dünyanın, fani işleri yüzünden

Nefsinize aşkınız, menfaatinize düşkünlüğünüz yüzünden

Hakkını kolayca çiğneyebiliyorsanız başkalarının

( Hiç görmemiş olsanız da ) Filler tarafından çiğnenmekten korkun!

Eliniz, gözleriniz, yüzünüz, duruşunuz, başka başka şeyler söylüyorsa

Oynaksa ruhunuz, duruşunuz, kalkışınız, oturuşunuz

Edep mahallesinden geçmekten korkun!

Güzele, güzelce ‘güzel’, iyiye gönülden ‘iyi’ diyemiyorsanız

Bir çocuk görünce, gözlerine bakıp gülemiyorsanız

( İnsansınız evet ama ) İnsanları insan gibi sevemiyorsanız

Depremden, heyelandan, kıyametten korkun!

Dünyanın herhangi bir yerinde zulme uğramışken mazlumlar

Diliniz suskun şeytan

Kalbiniz kayıp şehir oluyorsa

Zalimlerin zulmüne uğramaktan korkun!

Kolayca gıybete düşüyorsa diliniz ve kalbiniz

Adını hırpaladığınız kişi ile helalleşmeden ölmekten korkun!

Gece yatağınıza uzandığınızda günü düşünürken

Pek küfürbaz, pek bencil, pek hayırsız geçtiğini düşünüyorsanız

Kaldırın kafanızı derhal, telafi etmenin yolları var

Uyumaktan korkun!

Korkun ki;

Biraz deli cesareti gelsin kalbinize

Koşulsuz sevmeyi

Hesapsız, kitapsız yaşamayı

Ar ile, empati ile, sempati ile yaşamayı öğrenin…

Öğrenin ki;

Giderken anlamlar sizinle gelsin…