Sevgimin avuç içleri kanardı,
Gelincik ağlardı sen giderken,
Benim değildin; hiç olmadın !
Ben, senin gözlerinle yaşadım,
Sen, benim nefesimde canlandın.
Sevdim sandın önce,
Aşkın kanatlarında sere serpe,
Yuvarlandın gökyüzünden, yeryüzüne…
Yüreğimin sevincinde,
Korkularını yıkadın epeyce.
Ardında bırakıp geçmişini,
Elimi tuttun can havliyle,
Sıcaktı,
Mevsim Yazdı,
Yazmaya ramak kalmıştı.
Tam tevekkül etmiştin ki,
Tam sımsıkı sarıyorken beni,
Çevreni, azgın köpekler sardı…
Sevgimin göz bebekleri kanardı,
Avuç içlerim, hasretinde alev alev yanardı…
Gelincik hiç kokmadı hanımeli gibi.
Nasıl bildirdiyse bana gideceğin anı,
Öyle okşadı, göğsüme düşen başımı.
Korkmadım ne senden,
Ne de celalinin ateşinden…
Esti kavurdu güneşin kahrederken ben,
Çöl yollarında seni anarken…
Söndürecek bir gün nasılsa,
Gadabın zirvesindeki seni,
Cemalinin o muhteşem güzelliği…
Nazlı nazlı seyredeceksin uzaktan beni,
Gün gelip kızılca kıyamet koptuğunda…
