Kalk desem sana haydi hazırlan
Buralar soğuk desem mevsim olsa da Haziran
Duydun mu desem kader de gayrete hayran
Bilir misin güneş tam tepemdeyken geldin, işte o an durdu zaman
Anlat desem ey koca şehir
Benim gördüğüm bir çok ışık bir o kadar sessiz, en çok da sensizlik içinde kahır
Anlamı yok sevginin kavramı da, bu yürek seninle haşır
Düzlükte bile yorulur insan oysa senin yolların hep bana bayır
Kırılmak, benim için saçlarının ucu
Kalbim atıyorsa bu aşkımın gurura karşı olan gücü
Kim heveslik uğruna alıyorsa bazı şeyleri o onların öcü
Bir yerlerde arama mutluluğu, o güzel yüzünün burcu
Aklında kalmadı belki ne giydim ne buyurdum
Sadece bir kırmızı gül, pembe kazağına ben uydurdum
O gül kurudu belki ama çeperi kaldığı kadar gülüşünü duydum
Köküne yaprak olacak kadar bir ömürü seninle kurdum
