En ince bellisinden bir yudum alıyorum.
Ayrılıkların,
Yutağımda gizil maişetidir.
Tek freni tutuk çocuğun;
Ne zaman yüzüne fırlatılırsa
Gün yüzüne çıkar.
Yüzümle dudaklarım arasında ne üzümler ezilir.
Meyvesi gözlerindir.
Bütün ezilmişlerin kolonisi
Ayrılıklardan mücehhez;
Çıkrıklar susarken ürkütülür.
Çakralarım;
Apardı gözlerimi.
Benimse gözlerim;
Çakısını göğsünde bileyledi.
İki kaburgamın arasında,
Dolaştı bulantılar.
Öğürdü uzakları…
Ya onlar?
Parmaklarıma geçirilmiş yeni aramasalardı?
Bulamadılar…
İçimin en bulanığında;
Beni her yanıma buladılar.
