Nice karlar yağdı dağlara,
Baharın yalnız adı kaldı.
Tomurcuklar solarken dalında
Bülbüle ancak feryadı kaldı.
Bülbülün dudağında gülün sözü,
Yanık yüreğinde küllenen közü,
Tükendikçe tükendi özü,
Yâdında gül yüzü kaldı.
Rüzgâr esti tozu kaldı.
Elinde son kozu kaldı.
“Tuz ekmek hakkı” diye
Damağında tuzu kaldı.
