Kanım durmuyor şimdi damarda durduğu gibi
Oluk oluk akıyor perişan olmuş bileklerim kesilmek üzere
Bir adam ağıt yakıyor pencere de
Rüzgâr soğuk yüzümü üşütüyor kapat camı diyorum
Duymuyor kadın
Evin için de üç dört tane çocuk
Birinin bacağı yok birinin kolu birinin ayağı kısa birinin kalbi sökük
Duyguları fevaran halinde
Ölüm diyordum bir zamanlar anneme
Sanki güzel olucakmış gibi kefen giymek
Her gece babamın vardiyasından dönmesini bekliyordum gözlerim de yaşlar varken
İstediğim ayakkabıyı almıyordu validem
Sorsan yastığın altında gömüsü
Ama bana gelince sanki bütün emekler suyunu çekmiş gibi
Toprak susmuş, pazarda satılmamış mamüller
Akrabalarım uzakta sessiz sakin bir sükunet
Neden hep ağlıyorum
Şeytan bu zamanlar da oyun oynamaz demezler miydi?
Şeytanın oyun oynamadığı zamanlar olsa ya hep
Kırıldım çocukken sonra hiç büyümedim bir anım vardı altı yaşındayken
Doğum günümü kutlamadı annem
Pasta almamıştı yoktu parası
Bağıra bağıra içimden ağlamıştım ben
Bu yaşımda mı kalıcağım derken
Kalıverdim öylece
Yaşlılığım var gelecekte, geçmişte ise çocukluğum
İkisi arasında damarlarım köprü kurmuş gibi
Soluksuz yüzümün astarı o biçim
Aşksız kalışımı saymıyorum bile
Trilyonlarca asır geçmiş sanki üstümden
Bileklerim kesilmeye hazır hale geldiler
İp boynuma takılmak için yapılmış
Kader yalnızlığı sunmuş avuç avuç önüme
Acıktığımda ekmek misali doğramaç yaptım alnıma
Sütü var unu var aşı var
Bilmediğim kara bir büyünün
Yaşı var başı var
Körkütük sarhoş olmak derdindeyim
Nazlı nazlı kadehi tokuştursam aynadaki benle kırışmış kirpiklerime bakıp buruşmuş yüzüme tükürsem
İç çeke çeke yalnızlığın sulhünü paylaşsam
Ah keder ahh sanırsın ki
Altı çocuğuma baba on çocuğuma ana
Beş kocama karı yedi karıma koca
oldum hepsini tek tek ellerimle öldürmüşüm sanki
Bu derdin büyüğü en çürüğü bana mı denk geldi hayat
İki zincirden tasma takıp boynumu bileklerimi kopar kanımın son damlasına kadar narin narin leş kokan ağzımdan çıkacak bir cümlelik ömür kalmasıydı var ettiğim yalnızlık
İlk kez burada söylüyorum sana
Gençliğimi harvurduğum yaşlılığımı savurduğum o özel kişi ipnenin teki
Adamlar sevince güzel seviyo be olum
Aşık olunca kalbim durmuştu be
Nerden bilebilirdim ki ipnelik yapıcak faişe
Aldatmaz sanmıştım
Güliz abla haklıymış olum ipneler
Sevmezmiş seven adam bulun getirin bana
Kalbimi bağışlayacağım.
Abi ağlattın resmen harika bi şiir yüreğine sağlık
Dostum yazmaya devam et. Bu sitemkar ama haklı halin birçok kişinin yaşadığı ama anlatmaya çekindiği durumları özetler nitelikte.Zaten şiiri şiir yapan da iç dinamiklerdir,yaşamdır.Kısacası bizi biz yapan düzenin dışa vurumunu gayet güzel anlatmışsın.Bu yolda ilerlemen dileğiyle.