İşte yine karşımdasın. Sen farkında değilsin tabi. Mavi kapşonun, yana atılmış saçların ve gülüşün… Her zamanki gibi arkadaşların yanında. Sana bakıyorum. Uzun uzun bakıyorum… Her hareketini kazıyorum aklıma.Kalbimi paramparça eden adamın bir gülüşü için ömrümü verebilecek kadar çok seviyorum. Göz göze geldiğimiz her sefer yeni bi yara bana… Bunları okumayacaksın biliyorum ama olur da okumaya karar verirsen, seni seviyorum bayım… Bazen o kadar sen oluyorum ki yanında olmadan… Ben sende mahsur kalmışım uzun zamandır… Sana her baktığımda sanki ilk defa görüyormuşum gibi, öyle güzel, öyle taze yaram… Ben ellerini tutup huzurun en masumunu tatmak, sımsıkı sarılıp aramızdan rüzgarın bile geçememesini istedim. Senin için kimse böyle iç çekmedi, kimse hayalini kurup mutlu olmadı. Yıkık haldeyim işte, sanki büyük bi kargaşanın ortasında bulmuş gibiyim kendimi… Başkasın, bambaşkasın… Ben senden ne kaçabildim, ne vazgeçebildim. Ben sadece, seni sevebildim…
Seven insan, görmeden görülmeden de hisseder sevildiğini. Başlığın ardına saklanıp da geçenin sevdasından fayda olmaz.