İnsanoğluyla Sırdaşmak

Bu durduğu yirmi bir asır cihan mısın?

Kardeş misin, iyi misin, kötü müsün?

Vatanla vatan, toprakla toprak olarak ayrılan,

Adem Ata torunları iyi misin?

İman ipeğini giyip, ruhumuza yerleştirelim,

Kardeşini aç bırakıp, doyduğun ayıptır.

Güzellerin örtüsü nereye gitti?

Adem Ata torunları düşünelim.

Ben de kulum, sen de kulusun,

imtihandayız…

Bekler bizi bahar, ya da ırakta sonbahar.

Yalandan kurtulamadık; hazır mıyız?

Ahiret günü sorulacak  soruya ?

Birbirimizi  vurmadık mı?

Balamızı(çocuğumuzu) öksüz  bırakıp satmadık mı?

Biz bu Adem Babanın ümidini,

Havva Ananın ak sütünün hakkını verebildik mi?

Öleceğiz birimiz Habil olarak,

Öldüreceğiz birimiz Kabil olarak.

Yer yüzünde barış olsaydı,

Müminlerin dilekleri kabul olsaydı…

Topraktan yaratıldık, bedenimiz.

Döneceğiz hem genç hem de yaşlı.

Yer üstünde ne yetmiyor  ey, insanoğlu?

Yer altına sığacağız  hepimiz .

Küsmeyelim,dövüşmeyelim, çekişmeyelim,

El verelim, eğer düşersek aniden ,

Sabredelim şu üç günlük fani dünyada,

Ey, Adem Ata torunları savaşmayalım.

Biri yanlış, biri de doğru yetişiyor,

Hakk yolunda  ruhu yükselt, ayağa kalk, büyüyelim!

Barış için, gerçek için, namus için,

Adem Ata torunları mücadele edelim…