Uslanmaz bir âşık olabilirsin.
Çıkmaz sokakta tek kalabilirsin
Ya da girdapta boğulabilirsin.
Açmazını kalem et, kâğıda yaz.
*
Hıçkırığın içte coşkun nehirse,
Kelimeler boğazında düğümse,
Dilin kelâm etmeyi istemezse,
İçini kaleme dök, kâğıda yaz.
*
Yum gözünü, istediğini düşle,
Hayallerini nakış gibi işle,
Tutkulu bir istek, tende ateşle,
Derdini kaleme aç, kâğıda yaz.
*
Beyaz kâğıtta kayan kara kalem.
Böyle ikili görmemiştir âlem.
Yazdıkça silinir keder ve elem.
Neş’eni kalem eyle, kâğıda yaz.
*
Kalem yara açar, acıtır canı.
Beyaz kağıda döker kara kanı.
İfşa eder uyuyan saklı yanı,
Sırrını kaleme aç, kağıda yaz.
*
Kâğıdın dokusun yoklamak için,
Kalemin kokusun koklamak için,
Öldükten sonra da yaşamak için,
Öteleri kalem et, kâğıda yaz.
*
Kâğıt, sanki yeni bulunmuş gibi,
Kelâmın kitaba dokunmuş gibi,
Duada Allah’a okunmuş gibi,
Eline kalemi al, kâğıda yaz.
*
Nevşehrî, yeter ki yaz, hem kış hem yaz.
Haddi bilmeyene ne söylesem az,
“İkra” okuyup “Kalem” yazmak için
Gönlünü kaleme ver, kâğıda yaz.
