Şimdi ardında dağınık küller bırakmışsın
Saklarsan yüzünü affı olur mu ki?
Ufacık kalmış yaraları sardığın elin
Şimdi uzaklarda bir yerlerdesin
İttiğin bedenine dökülmüş incilerin
Sorarsam dilin varır mı edebi erin
Yine dökülen tohumlar bile küsmüş feryadına
Sinesine çekmiş nefesin
Matemin yok suskun acılara
Çeker beni en dipsiz kuyuya
Eserken yel dibe ışıklar altında uyan
Suskunluklar altında gizli resmi
Unuttuğun feryadı hatırla….
