Hain Direkler

0
107
Hain Direkler

Gece heybetli giysileriyle

Işık saçıyor gündüze

Tılsımlarını tabiattan kavrayarak

Islak teninde, siyah cisimler

Yükseliyor ağaçların kurumuş, seyrek

 

Düşmeyi bekleyip doğumun

Süreğin izlerini gözlerden uzakta

Bu ağaç kuru öbürü yaş

Göze dokunan kuru bir yaş

 

Çalkantı gövdelere zehrini boşaltan

Soğukluk içinde,içimde,içimden

Pusulası kayıp balıklar

Oltasında uzun bir zaman

Kaybetmeye alıştığımız

 

Ucuz doyumluk seyirlerinden

Elden düşmeyen raflara uzanan

Kızgın bir alevde yokluğun

Ayakta siyah tebeşir

Kara tahta yüzünde

Okunmaz görünmez dilden düşen

Boyalara bulanmış dudakların

Siyah bir çizgi arasında gözlerin

Yokuşta bekleyen bir dolu insan

 

Çalıların ardında kalmış doğallık

Kirlenmiş çağdaş bulanık fikirler

İzinde sanat ateşine halka kuran

Sarı balonlar çarpıyor

Başında kurdele bir imza

 

Sokak lambaları yitik şehre tüneyen

Karanlık dünyaları gizeminden

Buğulu bir cam köşesinde

Kapayıp gözlerini uzatmalarıyla

Kurgulu yabana atıldığım

Uzak manasız hüzünlerimden

 

İbretinden kıssalar derlemeleriyle

Suçsuz infaz kararlaştırması

Metropol duvarları siyah takvimlerden

Gün çalıp hoyrat keyiflerde aşınır

 

Direklerin altında oturmuş

Yavru bir kuş merhametinden

Duyduğumuz insanlık çığlıkları

Toza bulanık kabarmış yüzler

Öfke sahneleri acizliğinden

 

Güvenceleriyle huzura erişen bir yol

Üstünde geriye dolanan

Kuralsız şehvetiyle bizi

Bizdekini bizden elimden

Elimizden

Uzaklara uçurtma rengiyle

Takıldı tesiriyle rüzgarın

Başımın üstünde hain direkler