“Somewhere over rainbow!”
Mırıldanarak yürüyordu.
Yoldan bir kedi geçti.
Yürümeye devam etti.
Ayakkabıları kirliydi.
Çamura batmışlık hissinden kurtulamamıştı.
Ayakkabı dükkanına gidebilirdi belki ancak gitmek istemiyordu.
Ayakkabısının bağcıklarını düzeltiyordu.
Kimse görmesin diye hafif eğilmiş vaziyette duruyordu.
Düzelttikten sonra doğruldu.
Bir caminin önüne geldi.
Ellerini açıp dua etti.
Yanından bir kağıt toplayıcısı geçti.
Süleymaniye Camii’nin oradan geçerken bir kere işportacıların o komik hallerini unutamıyordu.
Yıllar öncesinde yaşadığı bir hikaye geldi aklına.
İkinci el cep telefonları satan bir adam bir şişe su alıp kaba koydu ve kediye uzattı.
Kedi hafif miyavlayarak sudan biraz içti.
Kedi sarı renkli ve yeşil gözlüydü.
Adamın ayakkabına değerek yanından uzaklaştı.
Adam ayakkabısının bağcığını düzeltti.
Daha sonra tezgahını kaldırıp oradan uzaklaştı.
Adam da aynı şekilde yerde uzanan bir kedi gördü.
Onu kucağına alıp sevdi.
Daha sonra yere bıraktı.
Yaşanan her şey aslında bir anıydı.
Uzaklaştıkça uzaklaştı.
Evinin önüne yani kürkçü dükkanına geldi.
