Hiç boğulmak istercesine koşmak istedin mi, bilmediğin denizlerde.
Ya da tam çıkışı gördüğün o aydınlıkta daha da karanlığa saplanmak.
– Çok güzel bir rüyaydı,değil mi?
Bilmediğimiz halde nasıl da dans ediyorduk!
– Ya senin benim ayağıma basıp gözlerini kaçırıp gamzelerinin belirmesine ne demeli ! Geç kalmıştı.
Ter içinde uyanmıştı, alarmın saatlerce çalışını yine duymamış, geç kalmıştı. Oysa ki, hala o’nu uyandırmasını bekliyordu. Çarşaflar dağılmış, dün gece hatırlamayacak kadar berbattı. Lanetler okuyordu her sabah !
Her sabah o’nun tebessümünü bekliyordu. Çapaklanmış gözlerine bakıp ellerini kirlenmiş avuç içlerinde öpmek doyasıya sarılmak istiyordu. Artık ulaşamayacak kadar özgürdü.
– Artık aynalar bile kirliydi.Kapının deliğinde bi’tutam saçlarını unutmuştu.usulca bakıyordu. Keşke giderken bırakılan her telini de alıp götürseydi. Terk edecekken bu evi, gelir miydi o’an’lar?
– Biliyorum dedi sen de yorgunsun, yorgunsun işte.İnkar etme şu bedenine. Ve biliyorum yapacak hiç bir halin yok.
Çekip giderken kendine bi’söz verdi.
” her şeyi yıkmanın vakti.
yeni bir şeye başlamanın sihrine
inanıyorum seninle yeni bi’ şeylere
başlamaya inanıyorum.. ”
Şimdi aramanın zamanı
Harekete geçmenin.
Hayat bunun için çok kısa değil miydi?
