17 Ocak 1892’de, İstanbul Latin Başepiskoposu Mgr. Bonnetti, İstanbul’da kimsesiz, fakir yaşlıların durumunu gözeterek 1839’da Fransa’da Jeanne Jugan tarafından kurulan Petites Soeurs des Pauvres (Yoksulların Küçük Kız Kardeşleri) Cemaati’nin merkezine bir mektup yazıp, İstanbul’a rahibe göndermelerini istedi. Rahibeler Marsilya’dan yola çıkarak 1 Kasım 1892’de İstanbul’a vardılar.

Jeanne Jugan

Hayırsever biri olan Bay Yani fakir yaşlılar için, o dönemler şehir merkezinden uzakta bulunan Feriköy’deki bahçe içindeki evini bağışladı. Rahibeler bu eve yerleştiler. Hayırsever Bay Yani onlara yardım etti ve evde kalan ilk yaşlı oldu. Rahibeler eve erzak taşımak için bir eşek aldılar. Zamanla bir at ve bir at arabası edinebildiler. İstanbul’un önemli Hıristiyan aileleri onlara yardım ediyorlardı. 1893’te çok soğuk bir kış geçirdiler. Ev mangallarla ısıtılıyordu. Evde 19 yaşlı (11 erkek, 8 kadın), 5 tane de rahibe vardı. Bir hayırsever Fakirhane’ye sobalar bağışladı.

1893 yılının sonunda yaşlı sayısı 23’e yükseldiğinden yeni bir yer bulma ihtiyacı doğdu. Nisan ayında eskiden tarla olan bugün ki yer bulundu. Satış işlemleri 12 Ekim 1894’te tamamlandı. 15 Temmuz 1895’te ilk temel taşı konuldu. 21 Kasım 1896’da, 54 yaşlı yeni yapılan binaya yerleşti. Yeni rahibeler de gelmişti. Yaşlı sayısı 1898’de, 100’e yükseldi. 1902’de çamaşırhane ve samanlık kısımları yapıldı.

Tubini Ailesi’nin (O dönemlerde Moda’da yaşayan, varlıklı bir Fransız kökenli aile) yardımları ile bina genişletildi. Bina o zamanlar sobalarla ısıtılıyordu. 1908 yılında hayırseverlerin gayreti ile merkezi ısıtma çalışmalarına başlandı ve 1909 yılında bine merkezi ısıtmaya kavuştu.

Bugün, Fransız Fakirhanesi binası, Bomonti Huzurevi olarak hizmet veriyor. Bina, İstanbul’daki 19. YY Fransız mirasının önemli anıtlarından birisidir. Hala Yoksulların Küçük Kız Kardeşleri Cemaati tarafından yönetilmektedir.
Bugün, Fransız Fakirhanesi binası, Bomonti Huzurevi olarak hizmet veriyor. Bina, İstanbul’daki 19. YY Fransız mirasının önemli anıtlarından birisidir. Hala Yoksulların Küçük Kız Kardeşleri Cemaati tarafından yönetilmektedir.

Arsa, Melanie Bernard adına kayıtlıydı. 1 Eylül 1913’te arsa ve bina Rahibeler Birliği’nin adına Huzur Evi olarak kayıt edildi.

2012 yılında binanın çatısı ve iç mekanları çağın ihtiyaçlarına da uygun olarak restore edildi.

Bugün, Fransız Fakirhanesi binası, Bomonti Huzurevi olarak hizmet veriyor. Bina, İstanbul’daki 19. YY Fransız mirasının önemli anıtlarından birisidir. Hala Yoksulların Küçük Kız Kardeşleri Cemaati tarafından yönetilmektedir. Zaman zaman fakirhane yararına kermesler ve yemekler düzenlenmektedir. Bugün Tarihi Bomonti Bira Fabrikası ve MSGSÜ Fen Edebiyat Fakültesi’nin yanında yer almaktadır.

Fransız Fakirhanesi yetkililerine teşekkürler-

PAYLAŞ
Önceki İçerikYitik Gönlümün Huzurunda
Sonraki İçerikSürmanşet
Tolga Değerlier
Tolga Değerlier, sanat tarihçisi ve seyahat fotoğrafçısıdır. 1997 yılında İstanbul’da doğmuştur. 2019 yılında Mimar Sinan Güzel Sanatlar Üniversitesi, Sanat Tarihi Bölümü’nden mezun olmuş ve üniversite yıllarında Sinop Balatlar Kazısı’nda görev almıştır. Yurtiçi ve yurtdışı gezilerinde fotoğraf çekmekte ve özellikle de mimari kimlikler üzerine yoğunlaşmaktadır. Sanat tarihi çalışmalarına da devam etmekte; Orta Çağ Batı Sanatı, Geç Orta Çağ’da Doğu Akdeniz sanatı ve modern sanat akımlarında Orta Çağ reprodüksiyonları üzerine araştırmalar yapmaktadır.