Bir gemi süzülürken Hisar’a doğru..

Sessiz ve nazenin uzaklardan..

Selam mı getiriyor, aşk nağmesi mi bilinmez..

Raksederken Sevda Tepesi’nde kuş sesleri..

Ezgileri inletir Boğaziçi’ni..

Eski İstanbul,'dan bir görünüm.
Eski İstanbul,’dan bir görünüm.

Nazenin gemilere yanıt mı veriyorlar bilinmez..

Bir vapur sireni, bir martı çığlığı

Eşlik eder bu nağmeye Boğaz’dan..

Her gün batımında bir renk cümbüşüdür izlenen..

Gökkuşağı Kız kulesi’ne selam verirken..

Her gören büyülenir silüetin çarpınca..

Kelimeler kifayetsiz kalır,dilleri mühürlenir..

Can bulur sende sevda,nasip olmaz her kula..

Tüm sevda şarkıları hep senle ezberlenir..

Eski İstanbul
Eski İstanbul

Tılsımın vazgeçilmez,aşkın her dem canlarda..

Eser bayram havası tarihi Emirgan Parkı’nda..

Biran Beylerbeyi’nde, bir Bebek Yalısı’nda..

Sevdalar hep uçuşur kelebek kanatlarda..

Görkemin büyülerken, tarihin dünyaya el sallar..

Medeniyet utanır karşında,tarihsel kültür susar..

Bir Sultanahmet’ten seslenir, bir Dolmabahçe’de çağlar !..

Bir kuşbakışı yapar Galata Kulesi’nden..

Sonra bir bakarsın Eyüp Sultan’a uçuyor Hazarfen !..

Bir mendil sallanır birden Üsküdar vapurundan..

Ayrılırken limandan bir sevda türküsü çalar..

Eski İstanbul'dan bir kare.
Eski İstanbul’dan bir kare.

Hafif bir umut eser Beykoz yamaçlarından..

Alır yüreklerdeki hüznü Çamlıca’ya el sallar !..

Ada vapuruyla geçer sevdalar hep Boğaz’dan..

Büyükada Heybeli’ye,Burgazada Kınalıada’ya göz kırpar..

Sedefadası Sivriada’yla havasıyla yarışır..

Kaşıkadası Yassıada’ya çiftetelli oynatır..

Tavşanadası’ndan hepsine bir kahkaha patlar !..

Bir Yerebatan Sarnıcı’nda tarihin ayak sesleri..

Bir Beşiktaş tramvayında İstiklal’e yol alır..

Haliç’e yönelirken eski harp gemileri..

Eminönü Balıkçısı’nın sesleri yankılanır !..

Tarih Beyazıt tramvayından Kapalıçarşı’da iner..

İstanbul'da vapur ve deniz.
İstanbul’da vapur ve deniz.

Çemberlitaş’a selam söyler, Dikilitaş’a geri döner..

Fatih’ten Ezan sesini Sultanahmet’te dinler..

Senin Arz’ında kutsal, semanda tüm iklimler..

Sen; tarihimizin göz nuru, medeniyetimizin baş tacı..

Sen; ülkemizin gururu, sevdalı yüreklerin ilacı..

Kahrolsun seni üzen,kurusun kirli eller,bitsin artık bu acı..

Dağılsın sis perdesi,son bulsun tüm kargaşa,ölüm çok can yakıcı !..

Ey aşıkların şehri Aziz şehir İstanbul!..

Bozguna esir,hüzne layık değilsin,sende artık huzur bul !..

Seni sana anlatamaz,hiçbir dil ve hiçbir kul..

Şehirlerin Efendisi,Ey Şehr-i yar İSTANBUL !!!…

PAYLAŞ
Önceki İçerikHiçteki Piç!
Sonraki İçerikBon Jovi’den Yeni Albüm Geliyor
Avatar
1973, İzmir doğumlu yazar Aylin Can ilköğrenim, lise ve yüksek öğrenimini (E. Ü. İşletme) İzmir'de tamamlamış, çocukluğundan itibaren edebiyata aşırı ilgi duymuş ve çok sayıda şiir, söz, öykü yazmış; ancak bu eserlerini bazı özel sebeplerle henüz edebiyat literatürüne eklememiştir… Ayrıca birçok özel kişisel gelişim kurslarından sertifikaları almış, sanatın öncelikle edebiyat, müzik, sinema, el sanatları, resim ve fotoğrafçılık dallarıyla daima amatörce ilgilenmiştir… Amacı tüm şiir ve öykülerini edebiyat literatürüne ekleyebilmektir…