Medeniyet evrensel olanı benimsemektir.
Kültür milliyetçilikle beraber oluşmaya başlar. Milliyetçilik akımı bize Tanzimat Fermanı’yla beraber gelmeye başlamıştır.
Türk kültürü ya da Arap kültürü diyebiliriz. Ancak Türk medeniyeti diyemeyiz.
Peygamber Efendimiz, Arap’ın Arap’a üstünlüğü yoktur, der.
Aynı şekilde, evrensel bir insan olma gayreti içerisinde olmamız gerekli.
Dinin medeniyeti nasıl etkilediği ile alakalı olarak Endülüs kültürüne başvurabiliriz.
İspanya, İslam medeniyeti ile Batı medeniyetinin birleşmesinden tezahür etmiştir.
İspanyolcaya baktığımızda Latin kökenli diller arasındadır ancak Arapça kelimeler de geçmiştir.
Kültürüne baktığımızda, kaylule uykusu aynı zamanda İspanya’da “siesta”dır.
Don Quijote de la Mancha’da Don Quijote Arap medeniyetinin tasavvufi eserini okur.
Ojala kelimesi de yerleşmiştir İspanyolcaya, aynı zamanda bu kelime “inşa-Allah” demektir.
La mezquita denilen, mescit demektir, camilerin kiliseye çevrilmesi bile bozamamıştır bir bu medeniyetin imtizacını.
Velhasıl, evrensel olan yakalamak idealdir.
İnsanın evrrensel olması demek, hiçbir kültüre bağımlı olmadan gerçek benliğini yakalamaktır.
Yani insan evrensel bir varlıktır.
Bir müziği dinlediğimizde, özellikle bilmediğimiz bir dil olduğunda, beğenebiliriz.
Çünkü, müzik medeni yetin bir unsurudur.
İnsan, evrensel olanı benimsemeye yatkındır.
Örneğin, çocuklar her milletten çocukla oynayabilir.
Onların milliyetçilik anlayışı yoktur.
Ötekileştirmezler.
Özetle, insan özüne dönmeli ve evrensel olanı benimsemelidir.
