Derin Şiir Çekişleri

Ne vakit
bir şairin şiirlerine
kaptırsam yüreğimi,
kuytularda
rüzgâr salınışları…

Bu kadının her nefes
alışına karışıyor
şiir dumanları,
küllükte sönen gözyaşları,
yorgunlukla küt diye uzanışları…

Ve ne kadar yorgunsam artık
kendi kıpırdanışıma uyanıyorum,
acı saatlerinde.
Sessiz dertleşmeler deminde
çayımın…
Hayatın her sayfasını çevirdiğimde
derin nefes alıp
mücadele ediyor dağarcığım.

Aslında ben hep
kendimi kandırıyorum.
Hem yaşamak için
mutlu olmaya
ihtiyaç yok ki;
derin şiir çekişleri
yetiyor ciğerlerime. 

Ve ne vakit
bir şairin şiirlerine
kaptırsam yüreğimi,
yaşadığımı hissediyorum