Çöz şu suskunluğumu, tam ortasından.
Yarısı kurtuluşuma ilmiklensin.
Yarısı ölümüme.
Ben ölünce,
İçimde kalan haykırışı,
Çıkarır mısın?
Ha bir de,
Beynimde ki o pis kanlı,
Güzel fotoğrafını!
Susmak nerede en güzel,
Biliyor musun?
Kahve ve sigara kokusu sinmiş,
Odam, kalemim ve şiirlerim arasında,
Yokluğuna elimi dokundururken.
Ben ölünce, ellerimi bağışlıyorum.
Seni yazmaya devam etsin diye, birileri!
