Ağlayın Venus’ler, Cupido’lar
Ve sizler, pek çok güzel insanlar.
Öldü sevgilimin serçesi ,
Sevgilimin serçesi, onun eğlencesi ,
Gözünden çok sevdiği.
Bal kadar tatlıydı onun için.
Bir kızın, annesini tanıdığı gibi
onu tanırdı, ayrılmazdı kucağından.
Ama yalnız onun için cıvıldardı durmadan,
usanmazdı bir öte bir beri sıçramaktan.
O şimdi, karanlık yoldan
kimse dönmedi denilen yere gidiyor.
Lanet sana, sevimli olan her şeyi yok eden
Orcus’un kötü karanlıkları.
Benden aldığın serçe ne de sevimliydi.
Ey zavallı küçük serçe! Ey kötü yazgı!
Senin için sevgilimin güzel gözleri
ağlamaktan şişti ve biraz kırmızı.
CATULLUS ( MÖ. 87-54 )
Çev. Sunar Yazıcıoğlu
